Əfsanəyə görə, tanrıça Athena bayquşun baxışlarından, gecə görmə qabiliyyətindən çox təsirlənmiş və gecə quşu olan qarğanı bu vəzifədən sürərək yerinə bayquşu gətirmişdir. Bayquş, Athenanın görmədiklərini görüb tanrıçanı hər daim xəbərdar edirmiş. Tanrıçanın özünə aid olan bayquşunun adı ‘Athene Noctua’ olaraq yazılır (Kiçik Bayquş olaraq da bilinir) və Acropolis’in qoruyucusu olduğu deyilir. Antik Yunan pullarına baxdığımızda üzərində bayquşu görməmizin bir səbəbi də bu quşun ayrıca ticarət üzərində də bir qoruyucu, müşahidəçi olduğuna inanılmasındandır. Rəvayətə görə bayquşa gecə görmə bacarığını qazandıran, içindən gələn sehrli bir işıqdır.
Antik Yunan Çağında bayquşlar ordunun da qoruyucusu olaraq görülürdü. Rəvayətə görə, döyüş əsnasında Yunan Ordusunun üzərindən uçan bir bayquş zəfərə işarə imiş. Bayquşun Yunan Mifologiyasındakı yeri bunlarla məhdud qalmır. Ovidius’un bir əsərində Ascalaphus’un bir bayquşa çevrilməsi izah edilməkdədir. Əfsanəyə görə Ascalaphus, Hadesin bağçasında gəzən Persephone’nin bir nar dənəsi yeyərək orucunu pozduğunu görər. Orucunu pozan Persephone, buna görə gün işığına çıxma ümidini yaxşıca itirmişdir. Ascalaphus Persephone’yi ələ verir və bu vəziyyətə əsəbləşən Demeter Ascalaphus’u bir bayquşa çevirir.
Ovidius’un sətirlərinə baxdığımızda bayquşun uğursuz bir simvol olduğunu görərik. Həqiqətən də Yunan Kültürü’ndə müdrikliyin simvolu olan bu quş , Roma Kültürü’ne görə uğursuz, dağıtma gətirən olaraq keçmişdir. Erkən Roma Dövründə evin qapısına asılmış bir bayquş ölüsünün evi daha əvvəl bayquşun səbəb olduğu pisliklərdən qoruduğuna inanılmışdır. Yenə Julius Caesarin , Augustusun , Agrippa’nın ölümlərinin bir bayquş tərəfindən daha əvvəl bildirildiyi deyilməkdədir.
