Adət edilmiş bir fikrin, gerçək qəbul edilmiş hadisənin ya da düşüncəyə qarşı olan düşüncə tərzi “paradoks” adlanır. Bu anlayış əslində məntiqsiz və bəzən də əsassız olaraq görünsə də, riyaziyyat və məntiq elmində istifadə edilərək bir sıra isbatlar gerçəkləşdirilmişdir. “Paradoks” Azərbaycan dilinə “təzad”, “yanılma” kimi tərcümə edilir.
Digər tərəfdən, insan zehnində var olan və doğru olduğuna əmin olunan bir fikirin özünün içində təzadın olması, məntiqi əsaslara sığmır. Bu paradoksdur.
Paradoks anlayışı ilk dəfə XVII yüzillikdə Avropada istifadə edilib. Bu zaman ərzində elm adamları və rahiblər bu anlayışın yayılmasına daha çox şərait yaratdı.