Küçə heyvanları həyat ortaqlarımız olmalarına baxmayaraq onlar haqqında nələri doğru bilirik? Nələri doğru, nələri yanlış tətbiq edirik? Bu mənada onları ortaq olduğumuz həyata necə qatırıq?


1. “Küçədəki pişik və itlər mikrobludur, bizim üçün ölümcül ola biləcək xəstəliklər daşıyırlar.”

Mikroblardan bəhs edəcək olsaq, hər gün əlimizə aldığımız TV pultu da mikrobludur. Steril və dünyadan təcrid olunmuş bir laboratoriyada yaşamadığınız müddətcə mikroblardan qaçmaq demək olar ki, qeyri-mümkündür. Hər gün əlimizdə tutduğumuz pul, avtobusdakı asqılar və metrolardakı hərəkət edən nərdivan qolu kimi bir çox şey bir küçə hayvanından 10 qat çox mikrobludur. Ona görə onları oxşamaqdan və onlara toxunmaqdan çəkinmək mənasızdır.


2. “Küçə itləri insanlara hücum edir.”

Küçə itləri onlara hücum edilmədiyi müddətcə (əgər aqressiv quruluşda deyilsə) insanlara hücum etməzlər. İnsanlardan gördükləri zülm nəticəsində bir çoxu onsuz da qorxaqlaşmışdır. İnsan itə yaxşı davransa it o insanın ən böyük dostu olar. Küçə iti yalnız ona pis rəftar edildiyi və qorxduğu təqdirdə reaksiya verir.


3. “Küçə heyvanları necə olsa yemək taparlar.”

Küçə heyvanları bağlı zibil konteynırlarını aça bilməz, möhkəm bağlanmış zibil torbalarından bir şey götürüb yeyə bilməzlər. Bizlər bir şəkildə ortaya yemək atmasaq ac qalar, zəifləyər və xəstələnərlər, çünki insanlar kimi onlar da “canlı” dırlar.


4. “Küçə itləri gördükləri hər avtomobilə hücum edir.”

Burada əsl məsələnin itlərin avtomobillərə hücum etmədiyini, dönən təkərlərin onlarda instinktiv olaraq bir reaksiya yaratdığını anlamamız lazımdır. Əgər evdə bəslənən bir it görmüsünüzsə onların da pəncərənin qarşısından keçən avtomobilə eynilə eyni reaksiyanı verəcəyinin fərqinə vara bilərsiniz.


5. “Qaşınan küçə itləri qoturdur, bitlidir, xəstəlik mənbəyidir.”

Hər qaşınan it qotur deyil. Hər qaşınan insanın qotur olmadığı kimi… Qotur, heyvanda həddindən artıq tüksüzlük, zəiflik və bədəndə qızarmış yaralar şəklində özünü göstərir. Amma bəzən tükləri tökülmüş itlər görsəniz narahat olmayın. Küçə heyvanları zaman zaman mövsüm dəyişikliklərində tüklərini tökərək tük yeniləmə dövrü yaşayırlar. Bu hər il yaşadıqları təbii haldır.


6. “Küçədəki pişiklər və itlər bir-birlərinə düşməndirlər və dalaşaraq insanların dincliyini pozurlar.”

Əgər hamısı dincdirlərsə və qarınları doyubsa bir-birlərinə qətiyyən müdaxilə etməzlər. Düzgün şərtlərdə birlikdə yaşaya bilərlər. Lakin yaşadıqları yaxın bölgələrdə davamlı olaraq sürünən heyvanlar və çiy ət yemək məcburiyyətində qalan itlər təcavüzkarlaşdığı üçün pişikləri də sürünən kimi görüb onlara hücum edə bilərlər.


7. “Küçə heyvanları sığınacaqlarda daha rahatdırlar.”

Küçə heyvanlarının yeri adlarından göründüyü kimi küçədir. Xoşbəxt olduqları, rahat hərəkət etdikləri sahələrdə hətta özlərinə yaxşı davranılacağı ümidiylə insanlarla birlikdə olmağı seçirlər. Bu, sahibləndirildiyi təqdirdə pişik üçün bir ev, it üçün bir bağça da ola bilər. Amma sığınacaqlar onlar üçün həbsxanadır. Ümumiyyətlə sığınacaqlardakı dar sahələrdə, baxımsız, ac və xəstələnərək həyatlarını acı içində davam etdirillər.


8. “Küçə heyvanları quru çörəklə bəslənə bilər.”

Küçə heyvanları quru çörək yeməzlər. Çörəyi artıq yemək suyu ilə verdiyiniz təqdirdə bu onlar üçün doyurucu ola bilər. Çörək maya ehtiva edən bir qida olduğu üçün ilk 2 il içərisində zərərləri ortaya çıxmasa da 2 ildən sonra çörək ilə bəslənən itlərdə dəri problemləri və allergiya riski çox yüksək ola bilər. Bu səbəblə ət qatqılı yemək artıqları onlar üçün ən uyğun qidalardır.


9. “Küçə heyvanları yararsızdır.”

Kifayət qədər sevgi ilə yaxınlaşsaq hər bir heyvan əhilləşdirilə bilər. Xüsusilə itlərin qoruma instinktləri yüksək olduğu üçün pişiklərlə birlikdə küçələrdəki siçan, böcək, sürünən və həşəratların evlərə girməsinin qarşısını alırlar.


10. “Küçə heyvanları ətraflarında olub bitənlərə qarşı duyarsızdırlar”

Küçə heyvanları bəzi hallarda depressiyaya girib, səssizləşib intihar belə edirlər. Amma insanlar kimi gözyaşı tökə bilmirlər. İtlər üzlərindən, pişiklər isə səslərindən nə qədər bədbəxt və çarəsiz olduqlarını göstərirlər. Sevindiklərini itlər quyruqlarını yelləyərək, pişiklər əsnəmək ilə sizə ifadə edirlər.


11. “Küçə heyvanları ətrəfı zibilləyirlər.”

Küçə heyvanları insanlar kimi çəngəllə yemək yeməzlər. Ağızları bağlı torbaları pəncələri ilə açmaları isə mümkün deyil. Bir çox əməliyyat üçün dişlərini istifadə edərlər. Əgər zibil torbalarınızın ağzını sıx bağlamasanız onlar da zibil torbalarını parçalamaq məcburiyyətində qalmaz və beləcə bütün zibil küçələrə dağılmaz. Bunlardan şikayət edirsinizsə və küçə heyvanlarının yeganə qida mənbəyi olan zibil torbalarının səbəb olduğu vəziyyətdən məmnun deyilsinizsə sadəcə qapınızın önünə bir qab yemək qoya bilərsiniz.


12. “Küçə heyvanları sürətlə çoxalırlar.”

Küçə heyvanları nəzarətsiz çoxaldığı təqdirdə sayları artmaqdadır. Onsuz da küçələrdə tapa biləcəkləri məhdud sayda yemək artığıyla həyatda qalmağa çalışarkən şüursuzca çoxalaraq özlərinə yeni yemək ortaqları da qatırlar. İnsanlar olaraq onların saylarının artımını nəzarət altına almaq bizlərin vəzifəsidir.