Oysa O’nsuz anlamsız olduğunu düşündüğün,
Sahip olduğun en büyük armağanım dediğin,
Başının tacını ihmal eder mi hiç insan?
Kişi sevdiğiyle beraberdir..
Öyle ya.. Sen neden değilsin?
Yoksa yeteri kadar sevmiyormusun?
Hayır… diye haykırıyorsun,
Seviyorum, seviyorum..
Başımın tacını, hayatıma anlam veren, en büyük armağanımı nasıl sevmem!
Peki neden her an sevdiğinle değilsin?
Sevgi sözde olmaz bunu çok iyi bilirsin!
Sevgi ihmal edildi mi, o çok güçlü dediğin bağları zedeler..
Oysa nasıl da korkarsın sevdiğinden ayrı kalmaktan,
O’nsuz kalınca neleri yitireceğini düşünmek korkutur seni.
Hemen buluştuğunuz anları, o senin için en anlamlı olan anları düşünürsün..
Şükredersin, O’na sahip olduğun için,
İhmal ettiğinin farkına varırsın..
Oysa.. sevgi ihmale gelmez bilirsin,
Peki neden her an O’nunla değilsin?
Şimdi kaybetme korkusu sarsın bedenini..
Gaflete dalıp ihmal etme başımın tacı dediğini,
Sevgi ihmale geldimi o çok güçlü sandığın bağları zedeler,
Şimdi ayrılık korkusu sarsın bedenini..
Vakit.. sevdiğin için birşeyler yapma vakti..
O’na olan sevgini her an yanında olarak, kıymetini bilerek gösterme vakti..
Haydi kalk..
Gafletten uyan..
O’na sımsıkı sarıl..
Sahip olduğun için şükret..
O’nu birdaha kaybetmemek için söz ver kendine..
Ve unutma..
Sevgiler ihmale gelmez..
Kaybedersen yitireceklerinden korkuyorsan eğer,
Haydi kaybetmeden sarıl sevdana..
