Kiçik dələni xilas etmiş Priami adlı şəxs bala heyvanın şəkilləri ilə bölüşərək onun hekayəsin anladıb.
Bala dələ yolun kənarında ölümcül vəziyyətdə tapılıb, lakin tezliklə onda həyat amilləri aşkar olunub. Buna görə də onu sağaltmaq və bərpa etmək üçün evə aparırlar.
“O, tamamilə sağaldıqdan sonra onu yenidən meşəyə buraxmaq istədik, lakin dələ bir dəfə ağacdan yıxılaraq daşa dəymişdi və bərk əzilmişdi. Buna görə də onu vəhşi təbiətə buraxmağa ehtiyat edirdik”.
Çarpayıda mürgüləmək də dələnin gündəlik vərdişlərinə aid olunmuşdur. Dələ evdə fındıq, meyvə və göbələklərlə qidalanırdı.
Dələ tez-tez insanların əlləri ilə oynamağı, “döyüşməyi” sevirdi.
Dələlərin dırnaqları çox tez uzanır və meşə dələləri onu daim təbii yollarla qısalda bilir. Bu dələ isə özü bunu bacarmırdı. Buna görə də ev sahibləri periodik olaraq özləri onun dırnaqların qısaldırdılar.
“Hətta biz onu meşəyə buraxdığımız zaman, o, bir müddətdən sonra yenə qayıdırdı”
Baxmayaraq ki, dələ sağalmışdı, o, həmişə darıxırdı və insanlar onu sığalladıqları, əzizlədikləri zaman özünü yaxşı hiss edirdi. Dələnin bu xüsusiyyəti onu tezliklə insanlara bağladı.
“Bir gün biz onu həmişə yatdığı yerdə ölü tapdıq. O qocalıqdan ölmüşdür”
“Hal-hazırda isə meşədə olan digər dələlərə yem verməyi özümüzə borc bilirik”
